terpingkal-pingkal

Verba (v)

  1. tertawa gelak-gelak (terkial-kial): semuanya tertawa ~ mendengar cerita jenaka itu
KBBI III

Kata Dasar

pingkal

terpilih ~ terpimpin ~ terpincut ~ terpinga-pinga ~ terpinggirkan ~ terpingkal-pingkal ~ terpingkau-pingkau ~ terpinta ~ terpintal ~ terpintar ~ terpisah