terpekik-pekik

Verba (v)

  1. menjerit-jerit (ketakutan dsb): nelayan itu ~ karena perahunya hampir-hampir terbalik
KBBI III

Kata Dasar

pekik

terpegan ~ terpegun ~ terpejam ~ terpekak ~ terpekik ~ terpekik-pekik ~ terpelajar ~ terpelanting ~ terpelecok ~ terpelekok ~ terpelencit