rebahan

Nomina (n)

  1. tempat berbaring; pembaringan
  2. (cak) rebah-rebahan
KBBI III

Kata Dasar

rebah

  Bahasa Indonesia Bahasa Asing Kata kunci Bidang Sumber
1. belulang rebahan fallen hide belulang; rebahan Peternakan Pusba

  • 1 - 1 dari 1 entri

rebah ~ rebah bangun ~ rebah rempah ~ rebah-rebah ~ rebah-rebahan ~ rebahan ~ rebak ~ reban ~ rebana ~ rebas ~ rebas-rebas