munafikin

Nomina (n)

  1. orang-orang munafik: golongan -- lah yang sering berkhianat dalam perjuangan
KBBI III
mu·na·fi·kin n orang-orang munafik: golongan -- lah yg sering berkhianat dl perjuangan
mumuk ~ mumur ~ mumut ~ muna ~ munafik ~ munafikin ~ munajat ~ munajim ~ munasabah ~ muncang ~ munci