mukatabah

Nomina (n)

  1. perjanjian; kontrak
  2. perjanjian kemerdekaan budak
KBBI III
mu·ka·ta·bah n 1 perjanjian; kontrak; 2 perjanjian kemerdekaan budak
mukadis ~ mukah ~ mukalaf ~ mukalid ~ mukaram ~ mukatabah ~ mukena ~ mukhabarah ~ mukhalaf ~ mukhalafah ~ mukhalif