merawankan

Verba (v)

  1. menimbulkan rasa rawan (sedih, terharu, dsb): suaranya yang sedih sangat ~ hati orang yang mendengarkan
KBBI III

Kata Dasar

rawan

merawak ~ merawak rambang ~ merawal ~ merawan ~ merawang ~ merawankan ~ merawat ~ merawatkan ~ merawi ~ merawikan ~ merawit