meranggitkan

Verba (v)

  1. mengaitkan; menggantungkan: dia ~ lampu ke langit-langit
KBBI III

Kata Dasar

ranggit

meranggah ~ meranggakkan ~ meranggas ~ meranggi ~ meranggikan ~ meranggitkan ~ meranggul ~ meranggung ~ merangkai ~ merangkaikan ~ merangkak