menggusarkan

Verba (v)

  1. menyebabkan marah: perbuatannya itu ~ penjaga malam sehingga ia diusir seketika itu juga
KBBI III

Kata Dasar

gusar

  • ebsoft: provoke s.o. to anger.
  • gkamus: provoke s.o. to anger.
menggurit ~ menggurita ~ mengguruh ~ menggurui ~ menggusari ~ menggusarkan ~ menggusta ~ menggusur ~ menggutik ~ mengguyur ~ mengguyurkan