mengepalkan

Verba (v)

  1. menggenggamkan; menjadikan kepalan (tangan): ia ~ tinju karena geramnya
KBBI III

Kata Dasar

kepal

mengepakkan ~ mengepal ~ mengepal-ngepalkan ~ mengepalai ~ mengepalakan ~ mengepalkan ~ mengepang ~ mengepas ~ mengepaskan ~ mengepel ~ mengepil