mengendalakan

Verba (v)

  1. menghalangi; merintangi
  2. (Mek) mengendalikan atau membatasi gerakan (benda atau massa) dalam cara atau arah tertentu
KBBI III

Kata Dasar

kendala

mengencongkan ~ mengencongkan bibir ~ mengencongkan perkataan ~ mengencreng ~ mengendal ~ mengendalakan ~ mengendalikan ~ mengendanai ~ mengendap ~ mengendap-endap ~ mengendapkan