mengejuju

Verba (v)

  1. tidak berhenti (naik, datang, dsb); menjuju: bantuan penduduk ~ datang dari garis belakang pertempuran
KBBI III

Kata Dasar

kejuju

mengejarkan ~ mengejawantah ~ mengejawantahkan ~ mengejek ~ mengejikan ~ mengejuju ~ mengejut ~ mengejut-ngejuti ~ mengejuti ~ mengejutkan ~ mengekah