mengejikan

Verba (v)

  1. menghinakan; menistakan; memburukkan
  2. menganggap (memandang) keji; mengharamkan; mencela
KBBI III

Kata Dasar

keji

mengejar-ngejar ~ mengejarkan ~ mengejawantah ~ mengejawantahkan ~ mengejek ~ mengejikan ~ mengejuju ~ mengejut ~ mengejut-ngejuti ~ mengejuti ~ mengejutkan