menarah

Verba (v)

  1. meratakan atau melicinkan (kayu, batu, dsb) dengan rimbas dsb (untuk dibakalkan): ~ kayu
KBBI III

Kata Dasar

tarah

  • ebsoft: plane s.t. smooth.
  • gkamus: plane s.t. smooth.
menara bor ~ menara dingin ~ menara gading ~ menara suar ~ menarafkan ~ menarah ~ menarakan ~ menarang ~ menarbiahkan ~ menargetkan ~ menari