menanjur-nanjur

Verba (v)

  1. mencedok-cedok dengan sibur
  2. (ki) memancing-mancing perkataan orang (supaya keluar)
KBBI III

Kata Dasar

tanjur

menanjakkan silat ~ menanjul ~ menanjuli ~ menanjung ~ menanjur ~ menanjur-nanjur ~ menantang ~ menanti ~ menanti-nanti ~ menantikan ~ menantu