membenihkan

Verba (v)

  1. menimbulkan; menyebabkan: tindakannya bisa - rangkaian demonstrasi
KBBI III

Kata Dasar

benih

membengkalaikan ~ membengkar ~ membengkel ~ membengkos ~ membengkung ~ membenihkan ~ membening ~ membening ikan ~ membeningkan ~ membentak ~ membentang