membencikan

Verba (v)

  1. menimbulkan rasa benci
  2. (ark) membenci
KBBI III

Kata Dasar

benci

Sinonim
v: membenci
membenarkan ~ membencah ~ membencanai ~ membencanakan ~ membenci ~ membencikan ~ membendakan ~ membenderai ~ membendi ~ membendung ~ membengang