membekam

Verba (v)

  1. mengeluarkan (memantik) darah dari badan orang (dengan menelungkupkan mangkuk yang diisi api pada kulit sehingga kulit menjadi bengkak, kemudian digores dengan benda tajam supaya darahnya keluar)
  2. (Jk) mencengkam; mencengkeram
  3. memendam (menyembunyikan) perasaan dsb: wanita pandai - perasaannya
KBBI III

Kata Dasar

bekam

membehandel ~ membejatkan ~ membeka ~ membekali ~ membekalkan ~ membekam ~ membekap ~ membekas ~ membekaskan ~ membeku ~ membekuk