membawa kacau

Verba (v)

  1. menyebabkan kacau (rusuh); menimbulkan kekacauan
KBBI III

Kata Dasar

bawa; kacau; membawa

membawa gelak ~ membawa halnya ~ membawa hati ~ membawa iman ~ membawa jalan ~ membawa kacau ~ membawa kakinya ~ membawa ke air ~ membawa lagu ~ membawa laku ~ membawa lari