memansukhkan

Verba (v)

  1. membatalkan; meniadakan; menghapuskan
KBBI III

Kata Dasar

mansukh

memanjatkan perkara ~ memanjingkan ~ memanjut ~ memanjut-manjut ~ memanjutkan ~ memansukhkan ~ memantai ~ memantak ~ memantakkan ~ memantang ~ memantangkan