memanjut

Verba (v)

  1. memancut(-mancut); memercik(-mercik)
KBBI III

Kata Dasar

panjut

memanjatkan ~ memanjatkan doa ~ memanjatkan kaki ~ memanjatkan perkara ~ memanjingkan ~ memanjut ~ memanjut-manjut ~ memanjutkan ~ memansukhkan ~ memantai ~ memantak