keriau

Verba (v)

  1. berkeriau
KBBI III Arkais
Sinonim
v: berkeriau; menjerit
Turunan
v: berkeriau
ke·ri·au ark v, ber·ke·ri·au v berteriak; memekik-mekik
keriang-keriut ~ keriangan ~ keriap ~ kerias ~ keriat-keriut ~ keriau ~ keributan ~ kerical ~ kericau ~ kericuhan ~ keridas