hujah

Nomina (n)

  1. hujat
  2. (Ar) tanda; bukti; alasan
KBBI III
  • ebsoft: proof, evidence. berhujah argue, adduce arguments.
  • gkamus: proof, evidence. berhujah argue, adduce arguments.
1hu·jah ? hujat

2hu·jah Ar n tanda; bukti; alasan;

ber·hu·jah v mengajukan alasan-alasan
  Bahasa Indonesia Bahasa Asing Kata kunci Bidang Sumber
1. hujah deduktif hujah deduktif deduktif; hujah Filsafat Pusba
2. hujah seranah; kecam diatribe hujah; kecam; seranah Sastra Pusba

  • 1 - 2 dari 2 entri

hudai ~ hudhud ~ hudud ~ hufaz ~ huh ~ hujah ~ hujaj ~ hujan ~ hujan abu ~ hujan air mata ~ hujan angin