dangka

Verba (v)

  1. berdangka
  2. terdangka-dangka
KBBI III Arkais
1dang·ka ark, ber·dang·ka v menyangka: jangan ~ yg bukan-bukan

2dang·ka, ter·dang·ka-dang·ka kl v mendarat; mendekati darat: tiada seorang Peringgi boleh ~ lagi di Laut Johor
dangau ~ dangdut ~ dange ~ danghyang ~ dangir ~ dangka ~ dangkal ~ dangkalan ~ dangkap ~ dangkar ~ dangkung