bersengkeling

Verba (v)

  1. bersilang tindih-menindih (kaki, tangan): duduk di kursi dengan - kaki
KBBI III

Kata Dasar

sengkeling

bersenggol ~ bersenggolan ~ bersenggulung ~ bersengkarut ~ bersengkela ~ bersengkeling ~ bersengkelit ~ bersengketa ~ berseni ~ bersenjata ~ bersenjatakan