bermukah

Verba (v)

  1. berhubungan intim secara tidak sah dengan wanita atau laki-laki yang telah menikah; berzina; bergendak
KBBI III

Kata Dasar

mukah

bermuka papan ~ bermuka suram ~ bermuka tebal ~ bermuka tembok ~ bermuka-muka ~ bermukah ~ bermukim ~ bermula ~ bermula-mula ~ bermuluk-muluk ~ bermulut