bermenantu

Verba (v)

  1. mempunyai menantu: ia - seorang warga asing
KBBI III

Kata Dasar

menantu

bermeditasi ~ bermegah ~ bermegah-megah ~ bermekaran ~ bermemek-memek ~ bermenantu ~ bermenantukan ~ bermengkal ~ bermengkal hati ~ bermenung ~ bermenung-menung