berkuta

Verba (v)

  1. mempunyai tempat berlindung; berkubu
KBBI III

Kata Dasar

kuta

Sinonim
v: berkubu; kuta
berkusau-kusau ~ berkusik ~ berkusu-kusu ~ berkusuk ~ berkusut-kusut ~ berkuta ~ berkutat ~ berkuteks ~ berkutik ~ berkuting-kuting ~ berkutu