berkulat

Verba (v)

  1. dilekati kulat; ada kulatnya; bercendawan: nasi itu sudah ~ , jangan dimakan
KBBI III

Kata Dasar

kulat

berkukuh negeri ~ berkukuh pd adat lama ~ berkukus ~ berkulai ~ berkulaian ~ berkulat ~ berkuli ~ berkuliah ~ berkulimat ~ berkulit ~ berkulit badak