berkikir

Verba (v)

  1. telah dikikir: besi ~
  2. tidak licin (tentang kulit); berkerut-kerut; kesat atau kasap: kulit ~
KBBI III

Kata Dasar

kikir

berkiblat ~ berkicau ~ berkicut ~ berkik ~ berkikikan ~ berkikir ~ berkil ~ berkilah ~ berkilah-kilah ~ berkilap ~ berkilap-kilap