berkerubung

Verba (v)

  1. berkerumun: di tempat kecelakaan banyak orang ~
KBBI III

Kata Dasar

kerubung

berkeriuk ~ berkeriut ~ berkeriutan ~ berkeroncongan ~ berkerotak ~ berkerubung ~ berkerudung ~ berkeruh ~ berkeruit-keruit ~ berkerumuk ~ berkerumun