berkemudi

Verba (v)

  1. memakai kemudi; ada kemudinya
  2. (sedang) memegang kemudi (mengendarai)
KBBI III

Kata Dasar

kemudi

  • berkemudi di haluan, bergilir ke buritan: orang yang menurut perintah istrinya atau orang sebawahnya
berkemendang ~ berkementam ~ berkemih ~ berkempul-kempul ~ berkemu ~ berkemudi ~ berkena-kenaan ~ berkenaan ~ berkenal-kenalan ~ berkenalan ~ berkenan