berkelakar

Verba (v)

  1. bercakap-cakap tidak dengan sungguh-sungguh (hanya bergurau atau berolok-olok): orang itu pandai ~
KBBI III

Kata Dasar

kelakar

  • ebsoft: joke
berkekalan ~ berkekurangan ~ berkeladak ~ berkelahi ~ berkelainan ~ berkelakar ~ berkelaluan ~ berkelam ~ berkelambu ~ berkelamin ~ berkelana