berkelainan

Verba (v)

  1. mempunyai kelainan; cacat: anak-anak ~ tidak boleh diisolasi karena mereka juga merupakan bagian dari masyarakat
KBBI III

Kata Dasar

lain

Sinonim
n: cacat
berkejutan ~ berkekalan ~ berkekurangan ~ berkeladak ~ berkelahi ~ berkelainan ~ berkelakar ~ berkelaluan ~ berkelam ~ berkelambu ~ berkelamin