berkecek-kecek

Verba (v)

  1. bercakap-cakap; mengobrol
KBBI III

Kata Dasar

kecek

berkecai-kecai ~ berkecak pinggang ~ berkecambah ~ berkecamuk ~ berkecandan ~ berkecek-kecek ~ berkecenderungan ~ berkecepatan ~ berkeciak ~ berkecibakan ~ berkecil hati