berkaul

Verba (v)

  1. berjanji hendak melakukan sesuatu (jika permintaannya dikabulkan dsb); bernazar: ia ~ hendak bersedekah ke panti asuhan kalau anaknya sembuh
KBBI III

Kata Dasar

kaul

berkata ~ berkata dua ~ berkata-kata ~ berkatak-katak ~ berkategori ~ berkaul ~ berkaum ~ berkaus ~ berkaveling ~ berkawal ~ berkawan