berkampung

Verba (v)

  1. berkumpul; berhimpun: sekalian orang pun ~ dulu sebelum berangkat
KBBI III Klasik

Kata Dasar

kampung

berkamit-kamit ~ berkampai ~ berkampaian ~ berkampanye ~ berkampuh ~ berkampung ~ berkamu ~ berkamuflase ~ berkandul ~ berkandung ~ berkandungan