berhantar

Verba (v)

  1. ada yang menemani berjalan (mengawani, menerima)
KBBI III

Kata Dasar

hantar

Sinonim
v: hantar
  • datang tak berjemput, pulang tak berhantar: perihal orang yang tidak diindahkan
berhamburan ~ berhamun-hamun ~ berhana ~ berhandai-handai ~ berhantam ~ berhantar ~ berhantaran ~ berhantu ~ berhanyut ~ berhanyut-hanyut ~ berharap