berengau

Nomina (n)

bunyi-bunyian yang ditiup

KBBI III Klasik

KBBI

be·re·ngau kl n bunyi-bunyian yg ditiup

berenda ~ berendam ~ berendeng ~ bereng-bereng ~ berenga ~ berengau ~ berenggan-enggan ~ berenggil ~ berengkau ~ berengos ~ berengsaan