bercucu

Verba (v)

  1. mempunyai cucu: ia sudah ~ , tetapi belum lagi bercicit
  2. memanggil cucu: saya ~ kepadanya
KBBI III

Kata Dasar

cucu

Gabungan kata
v: beranak bercucu
bercoreng ~ bercoreng-coreng ~ bercoreng-moreng ~ bercuang-caing ~ bercuatan ~ bercucu ~ bercucuran ~ bercuit-cuit ~ bercukai ~ bercuki ~ bercukur